Ik heb er geen enkele moeite mee, toe te moeten geven dat bandnamen als FOAMMM, Warp Riders, De Marvells of Death by Unga Bunga bij mij geen enkel lichtje doen branden en dat dus ook Wet Dreams, de “nieuwe”band, die blijkt te bestaan uit mensen die in voornoemde groepen gespeeld hebben, totaal geen verwachtingen wist op te roepen.

Toen is dus, redelijk nietsvermoedend, dit schijfje in de CD-lader stopte en op het schermpje kon lezen dat het tien nummers bevat en, pauzes tussen de songs inbegrepen, afklokt op 25:35 minuten. Dan ga je natuurlijk meteen denken aan The Ramones, al heb je nog geen noot gehoord en het feit dat één song 59 seconden duurt en twee andere respectievelijk 1:49 en 1:52 duren, is niet van aard om die naam te laten verdwijnen.

Zodra je de “play”-knop indrukt, vliegt de band er meteen in met “Band Aid”, een 122 secondenlang bombardement, waarvan je trommelvliezen meteen ontdekken day “hard” niet meteen synoniem is voor “drammerig”, maar dat het nummer heel melodieus ineen staakt. “Her” gaat nog een stapje verder richting punk en “Radioactivity” is één lange oerkreet van pure punkrock-komaf: luid en goor, maar heel genietbaar zeker niet de monotone metal, waar de oren van ondergetekende tilt van slaan. Integendeel, dit zit goed ineen, en de zang is echt zàng, zoals in “zingen”. Bij “Depression” is dat weliswaar wat minder aan de orde, maar “Roliglåta” zet de plaat weer helemaal op het rechte spoor, daarin bijgetreden door “Blueslåta”, twee heel leuke, weliswaar stevige songs die er op een zonnige middag als deze heel vlotjes in gaan.

Het afsluitende duo neigt met “Beautiful” heel nadrukkelijk naar The Undertones, terwijl “I Told You / Drugs” helaas niet meer is dan een samengaan van twee onafgewerkte ideeën. Ik vermoed dat dit live wel aanslaat, maar op plaat valt het uit de toon, zodat, wat negen nummers lang van leuk tot erg leuk binnenkwam, een beetje in mineur eindigt. Nu, daar is eer remedie tegen: gewoon skippen, die laatste. En dan hou je een verrassende, enthousiaste plaat over van een band die best wel wat te vertellen heeft. Nooit gedacht dat ik dit zou schrijven over dit genre, maar ik kan deze absoluut smaken!

(Dani Heyvaert)